MIJN FILOSOFIE
zit in de naam besloten
Een persoonlijke match tussen je coach en jou is natuurlijk het belangrijkste. Als mijn levensvisie ook nog eens aansluit bij die van jou, of wat jij nodig hebt, dan kunnen we er ook echt voor elkaar zijn.
Mijn filosofie ligt in de naam Essential Waves besloten: ieder van ons draagt een Essentie in zich, een diepe Wijsheid die onze voorstelling te boven gaat. Sommigen noemen het ook wel ‘ziel’ of ‘adem van God’. Zo zei Nietzsche: ‘er danst een god in mij’.
Wie wij in het hier en nu zijn is vanuit dat perspectief ‘slechts’ een afspiegeling van ons diepste wezen. Een wezen dat zich liefdevol om ons bekommert, al ervaren wij ons dat niet altijd zo. Op wie wij ons af kunnen stemmen – of waarvan we vervreemd kunnen zijn.
Coaching en heling (’therapie’) is dan …
… helpen je af te stemmen op de golflengte van jouw Essentie – en te ontdoen van ruis. Zodat je dat licht en die kracht in jou ten volle kunt beleven als jouw basis, die door jou de wereld in wil stralen.
Vanuit mijn filosofie is spiritualiteit dan ook juist niet onthecht en zweverig. Het is vervolgens: je Spirit, je Essentie, in de wereld brengen – belichamen. Als een geschenk aan de wereld. Dat vraagt groeiend Zelfbewustzijn. Meer daarover in mijn artikel Spiritualiteit en Zelfbewustzijn.
Waarom dat belangrijk is?
Afstemming op en leven vanuit wie je ten diepste bent maakt dat je het leven ten volle kunt leiden – juist óók als het lastig is. Dat brengt je uiteindelijk meer en meer momenten van èchte Levensvreugde en Levensvervulling. Waarop je licht brengt in de wereld, bent voor de ander.
Essentie is geen theorie!
Voor mij was het in contact komen met mijn Essentie een ingrijpende ervaring in mijn leven.
Essentie doet zich dan ook voelen ->
als een Schok in Lijf en Geest, in de Paradox,
in de ervaring van het Sublieme:
Vreugde en Vrees,
Overweldiging en Bevrijding in één.
Meer daarover hieronder.
ZIJN als ALCHEMIE
“Vernietiging vervolmaakt dat wat goed is; want het goede kan niet verschijnen vanwege dat wat het verbergt. Het goede is minder goed, zo lang als het dus verborgen is. De verhulling moet worden verwijderd, zodat het goede vrij kan verschijnen in zijn eigen helderheid.”
Paracelsus, Hermetic and Alchemical Writings
Essentie als Ervaring
Hoe weet je dat dat waar is? Hoe weet ik dat dat waar is? Omdat Essentie – de eigen spirituele dimensie – een kwestie van ervaring is.
Er was een moment in mijn leven – het was begin september 2015 – dat ik behoorlijk wanhopig was, omdat mijn (professionele) leven vastgelopen leek. Ik moest mijn leven over een andere boeg gooien, maar wist niet hoe. Op een onbewaakt moment – ik reed alleen door de Ardennen – kwam het antwoord van diep van binnen: ik moest ‘spiritueel begeleider’ worden (op dat moment niet wetende wat dat was).
Ik wist onmiddellijk dat dat waar en heel erg ‘eigen’ was: alles klopte opeens. Ik voelde in mijn geest en in mijn geheugen al mijn levenservaring, alles wat mij plezier en zin gaf en geeft in het leven ‘ompolen’ tot één levend en samenhangend netwerk – anders kan ik het niet omschrijven. En opeens voelde ik daadwerkelijk levensvreugde en -vervulling.
Die verbinding met mijn Essentie heeft mij het beste leren maken van mijn burn-out en nog een reeks aan ingevingen gebracht en ontmoetingen met bijzondere mensen – en brengt mij waar ik nu ben en waarheen het mij ook mag leiden. Ik vertrouw erop wat zich in en aan mij ontvouwt.
Voorbij Essentie – het al-Zijn
De achterkant van die Essentie – dat is het Zijn waarin wij allemaal gegrond en verbonden zijn. De zee die ten grondslag ligt aan ons golven. Velen noemen dat God, of het Ene.
Je diepst ervaren autonomie brengt je zo dicht bij je diepste verbondenheid. Het is deze paradox die voelbaar maakt, dat je iets fundamenteels raakt. Dit is was het tot een mystieke, spirituele ervaring maakt.
Niet altijd rozegeur …
Afstemming op je Essentie kan ook onheilspellend en ‘noodlottig’ lijken. Met alle gevoelens die daarbij horen. Het vraagt wel wat van je – ook je moeilijke gevoelens en ervaringen onder ogen kunnen zien.
Het is niet vrijblijvend.
Hoe ik mijn werk als coach ervaar?
Onlangs was ik onderweg naar mijn eigen coach. Ik dacht aan mijn werk, mijn cliënten. Opeens realiseerde ik mij (opnieuw) wat de essentie van mijn werk is: mensen helpen het kostbare geschenk dat zij zijn in zichzelf te herkennen en uit te pakken. Als een cadeautje. Zo voelt het ook en ontroert het mij.
Hoe verstrikt mensen ook kunnen zijn, ik zie in hun ogen al hoe mooi, bijzonder en vrij zij diep van binnen zijn. Dat ik hen mag begeleiden, door hun verstrikkingen heen, om die Essentie van hen bloot te leggen, te ont-dekken. Dat is zo betekenisvol – ook voor mij. En daarbij zelf geleid te worden door de wijsheid van het proces en mijn betrokkenheid bij de vrije Essentie van mijn cliënt: het Worden en Zijn die ons verbinden. Daarom kan ik telkens weer uitkijken naar de volgende sessie, de volgende cliënt. De volgende ont-dekkings-reis.
Levensvreugde en -vervulling
Als mens hebben wij fundamenteel geen ‘hoger’ levensdoel dan welk organisme op aarde ook. Elk organisme op aarde wil maar één ding: ten volle ‘uitleven’ wat er in hem als kiem aanwezig is. Weinig organismen hebben daar echter zoveel moeite mee als de mens. Enerzijds omdat wij in zoveel opzichten zo veel meer ‘potentie’ in ons hebben, anderzijds omdat er in de ontplooiing van die potentie zoveel mis kan gaan.
Een lakmoesproef dat we goed afgestemd zijn op onze Essentie is de mate waarin we levensvreugde en -vervulling ervaren. Hetzelfde spoor terug volgend kunnen we ook nagaan, waar we het optimale ‘bereik’ vinden kunnen:
- Waar we zingeving (doel) ervaren – en tegelijk de intensiteit van het Nu
- Waar we autonomie (en eigenwaarde) ervaren – en ons tegelijk verbondenheid weten
- Wanneer we zelfverwerkelijking (en groei) ervaren – en tegelijk onszelf volledig nemen zoals we nu zijn
Wat motiveert je?
Drie schijnbare paradoxen, maar die in de vreugdevolle en vervullende ervaring van de Essentie opeens samen lijken te vallen. In deze factoren liggen ook de factoren die onze intrinsieke motivatie bepalen (‘purpose’, ‘autonomy’ en ‘mastery’) besloten. Net als onze psychologische basisbehoeften (die aan deze drie ‘verbondenheid’, sociale support) toevoegen.
Wat doet je groeien?
Hoe ontwikkelen we ons bewustzijn, onze wijsheid – en verwerkelijken wij onszelf? Dat doen we via de vier bewustzijnsfuncties van Jung:
- Gewaarwording – zien, horen, ruiken, proeven, tast, temperatuur en pijn;
- Gevoel – vreugde, verdriet, woede, walging, schaamte, verrassing;
- Denken – logisch redeneren, analyseren, conceptualiseren, abstraheren;
- Intuïtie – aanvoelen, indenken
Hoe zuiverder we onze bewustzijnsfuncties kunnen gebruiken – ons afstemmend op de Essentie – hoe beter. Daarvoor gebruiken we bewustzijnstraining langs alle vier de assen – maar met de nadruk op gewaarworden (lichaam) en gevoel.
Wat zet je ‘lood’ om in ‘goud’?
En tegelijk zullen we de ruis op de lijn, de verstoringen in ons opgroeien, ter hand moeten nemen – wat soms een pijnlijk, maar uiteindelijk ook bevrijdend proces is. Daarvoor bedienen we ons van de inzichten van de moderne humanistische psychologie. Met als achterliggende gedachte, dat achter iedere verstorende ervaring, gedachte of gevoel zijnskwaliteiten schuil gaan, Essentie, een uniek en prachtig stukje van ons zelf, dat ernaar verlangt ten volle gekend en verwerkelijkt te worden. Met als doel: steeds meer van ons eigenste licht in de wereld te brengen.
Er is geen tegenstelling tussen lichaam en geest – bewustzijn en energie – leven en ‘dode materie’ – en gedurende ons leven zijn zij onafscheidelijk. Het zijn ‘staten’ op een glijdende schaal van verdichting/frequentie en intelligentie.
Alles in ons heeft lichamelijke, neurobiologische, psychische en spirituele aspecten, die met elkaar verbonden zijn. Het zou fout zijn daarbij alleen te denken in termen van oorzaak en gevolg. Ik heb het liever over associaties. Datgene dat uiteindelijk de associatie drijft is Essentie.
Aber es ist mit dem Menschen wie mit dem Baume. Je mehr er hinauf in die Höhe und Helle will, um so stärker streben seine Wurzeln erdwärts, abwärts, ins Dunkle, Tiefe – ins Böse.
Levensvreugde is “… de vrijheid om spontaan optredende gevoelens waar te maken. Het is een onderdeel van de verscheidenheid van het leven dat zulke gevoelens niet altijd opgewekt, ‘mooi’ en ‘goed’ hoeven te zijn – ze openbaren het gehele scala van het menselijke, dat wil zeggen: ook afgunst, jaloezie, boosheid, verontwaardiging, vertwijfeling, verlangen en rouw.”
Levensvervulling zit niet in de vervulling van wat men verlangt, maar in de kwaliteit en de intensiteit van het verlangen zelf: de mate waarin dat verlangen resoneert met de ziel en met wat men daar vanuit doet en ervaren kan. Het is daarmee geen begerenswaardige staat voorbij de vervulling – het is de mate waarin de eindeloze weg daarnaartoe ook daadwerkelijk eindeloos mag zijn.