Een eigen beeldmerk, als metafoor van wat je ten diepste bent en wil, kan heel krachtig voor je werken. Quasi als een talisman of innerlijk kompas. Zo’n verbeelding van jouw pad – persoonlijk en professioneel – helpt je afgestemd te blijven op wat er zich in je ontvouwen wil.
In dit artikel beschrijf ik hoe je er een voor je eigen persoonlijke ontwikkeling kunt vinden (niet: bedenken!) en gebruiken. Geïllustreerd aan de hand van mijn eigen logo.
Beeldtaal – taal van de ziel
Beeldtaal – beelden, poëzie, metaforen – is de taal van de ziel. Ons onderbewustzijn ‘praat’ tot ons in metaforen. Zo domen we in beelden. En daarom vallen ons sommige beelden ons ook op. Alsof ze ons iets te zeggen hebben over onszelf of ons leven. Omgekeerd kunnen beelden ook weer een magische invloed op ons hebben, doordat zij direct ons diepste zelf aanraken. Zij staan ons toe ons geleidelijk te openen voor diepere betekenissen en inspiratie. Met gevoel, lichaamssensaties en intuïtie als leidraad.
Van dit mechanisme maken we gebruik als we datgene wat nog ongrijpbaar in ons leeft een gezicht geven, zonder het meteen in woorden te hoeven vatten. Met een beeldmerk.
Ieder proces van persoonlijke (en daarin bevat: professionele) groei gaat gepaard met twijfel en onzekerheid. Afgewisseld door periodes van inspiratie en jezelf dusdanig ‘bezield’ voelen, dat de energie alle kanten op lijkt te gaan. Het vinden, ‘bijsnijden’ en gebruiken van een persoonlijk logo kan je dan helpen als communicatiemedium met wat er ten diepste in je wil, om je bij de les te houden. Dat een persoonlijk logo óók gebruikt kan worden voor persoonlijke ‘branding’, als merk om mee naar buiten te treden, is een mooie bijkomstigheid, maar niet meer.
De gedachte
De gedachte is, dat datgene wat er in jou wil en datgene waar je naar verlangt weliswaar nog geen vorm heeft, maar wel al bestaat. Nog niet in het hier en nu, maar in de vormeloze wereld van Geest, Creativiteit, Spirit, Zijn of Essentie. Vaak hebben we wel een vaag idee welke kant het op moet, maar is het net alsof het ons steeds weer door de vingers glipt. Nog vaker zijn we geneigd dat meteen juist héél concreet te maken, zodat het weer ‘verontreinigd’ wordt met wat we al weten, of met onze oude verwachtingen en teleurstellingen. Zo gaat het als we het te snel in woorden proberen te vatten.
Om die ongrijpbare gedachte of verlangen werkelijkheid te laten worden is er daarom een ander kanaal nodig. Eén dat open maar óók gefocust is, waarlangs het geleidelijk naar ons toe kan komen.
Het Logo of beeldmerk als zinnebeeld van ons verlangen is dan een krachtig instrument om zo’n kanaal te openen. Om meerdere redenen. Een sterk Logo is er één dat je naar je gevoel gegeven wordt. Je voelt een klik als je het vindt/ziet, of het komt als een ingeving bij je omhoog en je herkent het, het blijft hangen. Het komt naar je gevoel vanuit de bron zelf. En eenmaal gevonden helpt het je via datgene wat je erin opvalt – en dat is ook iets dat zich ontvouwt – om te komen tot meer en meer betekenis en uitwerking. Het leidt je via je verbeeldingskracht, je associatievermogen. Leidt je naar meer en meer ideeën en perspectieven – op wie je ten diepste bent en wat je ècht wil doen.
Hoe ga je te werk?
Je eigen beeldmerk vinden lijkt moeilijker dan het is. Het is vooral een kwestie van je openstellen voor wat er al diep in je leeft aan verlangen en wijsheid, dan er zwaar over na te denken. Dat uitgangspunt bepaalt alle vier de fasen in hoe je hiermee te werk gaat:
- Uitvinden – het ‘vinden’ van de oervorm
- Uittekenen – het abstraheren en afbeeldbaar/bruikbaar maken van de vorm
- Uitvouwen – het nagaan wat je in het beeld opvalt en wat dat met je doet
- Uitwerken – het ‘heen en weer’ associëren en realiseren van diepere betekenissen
Het hoeft ook niet meteen helemaal ‘af’ te zijn en het hoeft ook niet definitief en voor altijd te zijn. Het is vooral een middel voor je om te verhouden tot wat jouw geest/onderbewuste/Essentie en wat daar leeft.
Afstemming
Het begint dus altijd met je afstemmen op wat er in je wil, de bron van je verlangen. En dat verlangen de ruimte te geven om als vanzelf te verbeelden hoe en wat het ‘precies’ is. Dat is vooral belangrijk als je je beeldmerk gaat ‘vinden’, ‘ontvangen’.
Daarvoor ga je regelmatig met je aandacht naar binnen en stel je open voor je verlangen – en laat het zo sterk worden als het maar wil, terwijl je gewoon, zonder verwachtingen, bij de ervaring van het verlangen zelf blijft. Laat tevens alle gevoelens toe die daarbij horen, juist ook als ze niet prettig zijn. Maak er contact mee in je lichaam.
Verplaats je daarnaast regelmatig in het gevoel alsof je verlangen al ingevuld is, zonder precies te hoeven weten hoe dat eruit ziet. Blijf ook daarin dicht bij je gevoelens en lichaamssensaties. Gebruik het zinnetje ‘als ik mijn verlangen helemaal waar laat zijn, dan merk ik …’). Voel je verlangde staat – puur als een sensatie.
Uitvinden
Om vanuit deze staat jouw beeldmerk te vinden of te krijgen, zou je vervolgens een van de volgende dingen kunnen doen:
- Herkennen: je kunt je openstellen voor de mogelijkheid dat je het spontaan zult vinden. Bijvoorbeeld: ga de natuur in of naar het strand (maar het kan ook in een stoffig winkeltje op je liggen wachten, of in een kast in huis) en stel je open. Laat je dingen opvallen. Dat kan een voorwerp, plant of boom zijn of een plek. Het kan ook een plek zijn waar je ooit geweest bent.
- Automatisch schrift: vanuit je open verlangen zou je ook maar wat gedachteloos kunnen krabbelen. Geef niet op, ga net zolang door tot je iets hebt dat je bevalt en je iets lijkt te zeggen.
- Ontvangen: je kunt ook visualisaties gebruiken, waarin je het symbool van je groeiproces ontvangt van een ‘hogere instantie’ in jezelf. In Zijnsgeoriënteerde coaching worden diverse visualisaties gebruikt, waarin je je openstelt voor (representaties van) jouw Essentie of Zijn. Ik noem de Huis van Zijn visualisatie, de Gestalte van Zijn, de Wachter en de Edelsteenvisualisatie. Het uitwisselen van geschenken of het vinden van symbolische voorwerpen (die als basis voor een beeldmerk kunnen dienen) vormt daarin een belangrijk element.
Als je wat gevonden (of gefotografeerd) hebt wat met jou en jouw verlangen lijkt te kloppen, laat dat gevoel van resoneren dan op je inwerken. Je onbewuste zal je vanzelf duidelijk maken, of dit daadwerkelijk jouw verlangen en groeiproces vertegenwoordigt (of niet). Je kan zelfs fysiek merken als dit symbool werkelijk betekenis voor je heeft. Dat het voor iets staat dat je richting en bemoediging geeft, als een boodschap voor jou. Als dat zo is, dan is dit de basisvorm van jouw beeldmerk, waarmee je verder aan de slag gaat.
Uittekenen
In deze tweede stap ga je het beeld omzetten naar iets dat af te beelden en (her)bruikbaar is. Je gaat daarvoor aan de slag met de vorm. Wat hierbij nodig is, is dat je nagaat welke elementen van de basisvorm opvallen, belangrijk lijken te zijn en welke niet. Kleuren, helderheid/contrast, geometrische vormen (vierkanten, driehoeken, lijnen), schikking/compositie, aantallen, verhoudingen. Misschien heeft het ook nog iets extra nodig – of heeft de context ervan óók zin: breid het dan uit.
En dan vooral: probeer te abstraheren, weglaten wat niet betekenisvol lijkt. Kijk er quasi naar, als door je oogwimpers en zet die essentie om in een reproduceerbare grafische afbeelding (tekening). Doe dat weer spelend.
Het kan ook omgekeerd, vooral als het nog een abstract concept is (bijvoorbeeld een zijnskwaliteit die je meer in je leven wil toelaten). Zoek er dan via een beeld juist een concreet voorwerp bij.
Een voorbeeld van dat laatste van een coachee van mij: hem viel het gouden licht op in zijn Huis van Zijn. Goud associeerde hij behalve met schoonheid ook met de woorden ‘kroon’ en ’troon’. Doorgaand op het woord troon, zich voorstellend dat hij daadwerkelijk op die troon zat, kwam bij hem de zijnskwaliteit van soevereiniteit (over zijn gevoelens en behoeften) op als kwaliteit die hij meer in zijn leven wilde toelaten. Dat woord riep energie en een sterk gevoel van geluk in hem op. Die combinatie van troon en soevereiniteit herkende hij vervolgens in een concrete stoel in zijn huis, vanwaar hij een mooi uitzicht over de natuur had. Door daar dagelijks in te mediteren ging bij hem de kwaliteit van soevereiniteit, van meesterschap over zijn leven, open.
Uitvouwen
Dat voorbeeld brengt meteen al door naar de volgende fase: die van het uitvouwen. Bij elk element in je beeldmerk zal je kunnen nagaan wat voor gevoel en welke zijnskwaliteit dat bij je oproept. Je opent nu quasi je hart voor die betekenis en kwaliteit. De fase van ‘uitvouwen’ en je hart openen voor de gevoelens die het beeld oproepen verdiept je identificatie met de positieve boodschap van je beeldmerk. Het legt zo een actief communicatiekanaal met je onbewuste, diepere Zelf. Vaak zal deze fase en de vorige samenvallen, verlopen als één proces van opvallen, herkennen, benadrukken en weglaten, tot je een pure, inspirerende vorm overhoudt.
Uitwerken
Ten slotte gaan we met het beeldmerk aan het werk. Dat is een doorlopend proces van associaties heen en weer. Soms zal je in iets wat je overkomt of te binnen schiet een samenhang zien met een element in je beeldmerk. En naarmate je er meer en meer vertrouwd mee raakt, zal je, stilstaand bij je beeldmerk, op ideeën, intenties, verlangens of gedachten komen die je verder helpen. Zo helpt het stilstaan bij je beeldmerk je in je reflectie op je ontwikkeling.
Misschien een beetje te abstract nog? Laat ik het dan eens verduidelijken aan de hand van mijn eigen beeldmerk.
Als voorbeeld
Mijn beeldmerk (zie links en overal eigenlijk) heeft een geschiedenis die teruggaat tot ver vóór mijn nieuwe leven als ‘Essential Waves’.
Ergens in 2002 wilde ik samen met anderen een nieuw adviesbureau opzetten, dat zich bezig moest houden met het begeleiden van organisaties bij het gestalte geven van hun identiteit, visie en missie, maar ook hun producten/diensten en processen.
Het basisidee was, dat die niet los gezien kunnen worden van hun netwerk, van belanghebbenden. Op de eerste plaats hun klanten natuurlijk, maar ook de eigen medewerkers en partners, leveranciers, regulatoren en aandeelhouders. Netwerken dus, die weer verbonden zijn met andere netwerken.
In onze visie zullen organisaties steeds vaker zelf ten diepste netwerkorganisaties zijn, virtuele organisaties – ecosystemen van partners. Onze drijvende gedachte (verlangen) was, juist zulke ‘net-liberated‘ netwerkorganisaties vorm te helpen geven, met relatie/netwerk-management als ‘kerncompetentie’. Dat vroeg naar ons idee ‘business design van buiten naar binnen’.
Vanuit die gedachte verzon ik een bedrijfsnaam (‘Exsentric Networks’) en krabbelde ik uit de losse pols op een vrijdagmiddag dit logo. In dit logo, dat in eerste instantie gebaseerd was op het beeld van een bedauwd spinnenweb, is duidelijk een uitdijend netwerk te herkennen met de netwerkorganisatie als kern.
Het is uiteindelijk niets geworden met Exsentric Networks, maar het logo bewaarde ik voor later. Het had voor mij een diepere betekenis, die ik wel voelde maar die ik op dat moment nog niet kon bevatten en waarvoor de tijd nog niet rijp was. 12-13 jaar later was het pas zover …
Bruggetje naar her-innering
Begin september 2015 kwam ik thuis van een weekend in Duitsland, op de weg waarheen ik een hele duidelijke ingeving kreeg over welke nieuwe boeg ik mijn leven moest gooien – het pad dat ik sindsdien volg. Mijn opdracht en verlangen: ‘spiritueel begeleider’ worden.
Wat dat precies was, daar had ik op dat moment geen weet van, dat kwam later. Geleidelijk ben ik daaronder gaan verstaan: mijzelf en anderen helpen nader tot hun Essentie (of ‘authentieke Zelf’) te komen en vanuit die kern te leven.
Hoe dan ook, toen ik die ingeving kreeg was de resonantie heel sterk. Het klopte en om onverklaarbare redenen werd ik er erg gelukkig van. Tegelijk wist ik, dat ik moeite zou hebben, niet alleen de juiste koers daarheen te vinden (ik wist immers nog niet wat dat betekende), maar ook om mij op koers te houden. Om mijzelf te helpen op dat pad te blijven kreeg ik daarom tevens de ingeving om een zeker amulet, dat al die tijd wachtend op een passend moment in een la had gelegen, vanaf nu gaan dragen: dat was mijn eerste ‘beeldmerk’.
Het betrof een zilveren sieraad (zie hieronder), dat ik in 1999 in een oase aan de rand van de Sahara in Marokko gekregen heb. Het stond, naar men toen zei, voor het zuiderkruis, het sterrenbeeld dat de karavanen helpt navigeren door de onmetelijke woestijn, van hier tot aan Timboektoe en terug. De link was duidelijk: ik kon zo’n kompas wel gebruiken om mij ‘op koers te brengen en te houden’.
Kruis van Agadez
Later kwam ik erachter, dat dit het kruis van Agadez is. Agadez in een belangrijk kruispunt van karavanen in Niger. Daar wordt het Taneghilt genoemd en als sieraad traditioneel gedragen door de rondtrekkende Touareg (Amezigh) stammen.
Hoewel dat gesymboliseerde zuiderkruis zeker in het sieraad herkenbaar is, gaat de werkelijke oorsprong terug op een oud liefdesverhaal, waarbij een man bij een zilversmid komt met de vraag om een sieraad te maken voor zijn geliefde. Het zou precies moeten verbeelden wat hij voor haar voelt en uitdrukken dat hij voor haar kiest. De zilversmid is ook alchemist en gebruikt zijn esoterische kennis om een symbool te maken uit de Kel Tamesheg woorden voor liefde: ‘Ta-rah’. De 2 letters die hij daarbij kiest en samensmelt zijn de + en 0, die ook symbool staan voor vrouwelijk en mannelijk. De Taneghilt is daarmee (ook) het symbool voor ‘de kracht van liefde’ en verbinding.
Terug naar ‘Essential Networks’
Op zijn kant heeft het iets van het Exsentric Networks logo. Misschien was dat het wel, dat ik mij logo en naam herinnerde toen ik een half jaar later een naam en logo wilde verzinnen voor ‘mijn nieuwe toekomst’ en groeipad: Essential Waves.
De overeenkomst dringt zich op: een vliegervorm, bolletjes en punten in geometrische lijnen – een moderne abstractie van de Taneghilt! Een kompas naar het van binnenuit ervaren van uitdijende en verdiepende verbinding en levensvervulling. Maar de eerlijkheid gebiedt: dat zag ik pas later.
Wat mij wèl bewust bracht tot het weer van stal halen van ‘mijn’ oude logo waren het gevoel, de sfeer die het uitdrukt en de kleur:
- De vorm drukt voor mij ‘essentie’ uit (fundamentele deeltjes in verbinding), maar ook dynamiek, openheid, licht en helderheid. Het oogt ook modern en ‘fris’. Dat lijkt op gespannen voet te staan met wat ‘spiritualiteit’ voor veel mensen is (zweverig en ‘ontstegen’), maar daarom is het juist ook een statement voor hoe ik die levensdimensie zie.
- De kleur purper is ‘mijn’ kleur. Ik heb een lange geschiedenis met purper. Het is bijvoorbeeld ook de kleur van mijn fotografie (zie www.geja-vu.nl – fotografische verkenningen in het grensgebied van werkelijkheid en verbeelding). Het is gerelateerd aan de symboliek in de katholieke riten, waar het verbonden is met Pasen: de kleur van lijden en verlossing, dood en herrijzenis, en vooral: transformatie en transcendentie.
In transformatie – zo voelde ik mij ook in die periode. Ik was immers nog steeds worstelend met mijn burn-out. Tegelijk wist ik zeker, dat ik op de goede weg was. Op weg naar een nieuwe fase in mijn leven. Voortgedreven door iets in mij (en alles) dat fundamenteel goed was – mijn Essentie. Het daarom precies ook als een verbeelding van mijn pad.
Uitwerking
Sindsdien tooi ik mij niet alleen iedere dag fysiek met mijn Taneghilt als sieraad. Ook alles wat ik voortbreng behang ik met het mijn vertrouwde beeldmerk dat hiervan afgeleid lijkt te zijn. De dagelijkse omgang hiermee inspireert mij, doordat het mij telkens weer verbindt met wat mij beweegt. Die ‘uitwerking’ gaat ongemerkt. Vaak merk ik pas achteraf, dat een idee dat ik heb al in het symbool aanwezig leek te zijn. Om maar wat te noemen:
Essentiële deeltjes
Ik voelde en voel mij sterk geleid door dan wel verlangend naar iets diep in mijzelf dat ik Essentie noem. Een ‘heilig willen’, een diepere wijsheid, bewustzijn, gedrevenheid. Essentie heeft ook iets van een zendstation waarop je je kunt afstemmen. Een dieper Bewustzijn dat in ieder van ons is.
Dat wilde ik terug laten komen in mijn bedrijfsnaam Essential Waves, maar dat zit ook in mijn beeldmerk. Hierin wordt die Essentie weergegeven door de geometrische lijnen en bolletjes in het logo en de suggestie van straling. Die hebben iets van fundamentele bouwstenen, atomen, golflengte, energie. Iets dat fundamenteel is, aan alles ten grondslag ligt: ‘het Zijn’, en dat alles wat is verbindt.
Lichtnet
Als ik mij ten diepste afstem op hoe ik werk met een cliënt, dan ervaar ik ons beide als lichtpunten op een onmetelijk netwerk van licht. Wat ik doe gedurende een sessie, met mijn woorden en met mijn energielichaam, ervaar ik als trillingen doorgeven van diep in dat netwerk, het netwerk van Essentie (of Zijn), aan de ander. Het beweegt door mij heen. De eerste keer dat ik mij daarvan bewust werd, gedurende een sessie met mijn docente, was voor mij een wonderlijke, psychedelische ervaring. Sindsdien merk ik, dat ik mij regelmatig op dit ‘lichtnet’ afstem en het fysiek kan voelen.
Dat netwerk vind je terug in dit beeldmerk. De kern ervan kan ook gezien worden als de fysieke ruimte waarin de ontmoeting met mijn cliënt zich afspeelt, maar de ontmoeting zelf reikt veel verder dan dat. Als ik dit beeld helemaal waar laat zijn – en die afstemming doe ik soms bewust tijdens een sessie – dan voel ik mij sterk geïnspireerd en bijna gelukzalig: dat ik dit werk mag doen.
Kruis
Ik herken ook voortdurend de kruisvorm in mijn leven: dood en leven, lijden en verlossing. Kruisende en botsende tegenstellingen zijn inherent aan het aardse leven, maar geven er ook kleur aan . Daarom ligt het kruis op zijn kant, als spaken van een draaiend wiel. Zonder lijden is er geen verlossing, zonder dood geen leven, zonder tranen geen vreugde. Dat geeft ook troost als het weer eens moeilijk is. Het geeft mij ook de essentie van wat voor mij schoonheid is: melancholie – en daarin besloten: de dynamiek van verdriet en verlangen.
Krachtenveld
Nog een associatie achteraf was, dat de factoren achter arbeidsvreugde en levensvervulling afgebeeld kunnen worden op de twee assen van mijn beeldmerk. Precies zoals ik mij dat ook inhoudelijk voorstel: dynamisch bewegend vanuit bezieling en autonomie (authenticiteit) naar verwerkelijking (meesterschap) en verbondenheid (bij de ander kunnen zijn). En optisch (maar ook daadwerkelijk) verdiepend en verdichtend.
Thema’s
Momenteel denk ik na over thema’s. Dit brengt een nieuwe, nu meer bewuste fase van ‘uitwerken’ en hanteren van mijn innerlijk kompas. Thema’s moeten mijn ontwikkeling als coach focus geven. Ook moeten zij mijn spiritueel begeleiderschap en coach-zijn voor anderen herkenbaar maken, smoel geven, vlees op de botten. Elk thema omvat een ‘familie’ aan mogelijke coaching vragen en wat ik daar tegenover kan stellen aan gedachten en methodieken.
Ik bemerkte, dat ook de thema’s die bij mij omhoog komen zich moeiteloos op de dynamische kruis-web-vorm af laten beelden:
- Linksboven naar rechtsonder: Bezieling – Werking
- Linksonder naar rechtsboven: Branding – Ontmoeting
En dat die afbeelding mij vervolgens inspireert om na te gaan hoe zij elkaar beïnvloeden en versterken. Het verbeelden helpt mij te verdiepen. Maar alleen al de herkenning sterkt mij in het gevoel dat ik op de juiste weg ben.
Panamese wegwijzers
Zo moet je dat uitwerken ook zien. Het zal niet zo zijn, dat je uit je beeldmerk concrete aanwijzingen af kunt leiden wat jouw volgende stap moet zijn. Of hoe het leven in elkaar steekt. Het is geen orakel met verklaringstabel – het werkt anders.
Het bezig zijn met het beeldmerk dat staat voor jou en jouw weg stelt je open voor wat er diep in jouw al leeft en zich verwerkelijken wil. Als je datgene wat zich aan en in jou ontvouwt kunt herkennen in je beeldmerk, dan geeft dat een bevestiging dat je op de juiste weg bent. In het beste geval krijg je op zo’n moment nieuwe aanwijzingen wat de volgende stap zou kunnen zijn.
Zeg maar als Panamese wegwijzers. Op onze reis door Panama deze zomer hadden we zeer regelmatig last van ontbrekende bewegwijzering. Totdat ons dit opviel: als ze er al zijn zeggen de meeste wegwijzers je niet waar je er binnenkort af moet. Ze staan meestal niet vóór, maar ná de afslag.
En toch is dat fijn. Dat houdt je open en alert. En je komt bovendien op plekken waar je niet aan had gedacht, maar waar je wel wil uitkomen. Dat is precies het idee. Zolang je echt je hart volgt kan je niet verdwalen.
© Gerphil Kerkhof | september 2017
Tot slot
Meer over beeldtaal en over hoe je met beelden om kunt gaan vind je op mijn fotografiesite www.geja-vu.nl.
Wil je geen artikel missen? Abonneer je dan op mijn Nieuwsbrief die je persoonlijk informeert als er weer een publicatie is.
