… meer over Dissociatie
Dissociatie betekent letterlijk ‘loskoppelen’. Het is in oorsprong een overlevingsmechanisme om schade (trauma) te beperken en herbeleving ervan te voorkomen. Dat gebeurt door je terug te trekken uit pijnlijk getroffen delen van je psyche (denk aan kind-delen) en/of je lichaam.
Dat kan zover gaan dat dit terugtrekken geautomatiseerd wordt als de oorspronkelijke pijn weer getriggerd dreigt te worden. Bijvoorbeeld als je angstig of onzeker wordt. Zoals bij PTSS, maar óók bij ADD. Je verlaat als het ware even je lichaam, het hier en nu, je vrije bewustzijn – eigenlijk om aan getriggerde pijn te ontsnappen.
Volgens Gabor Maté ligt dissociatie ten grondslag aan het ontwikkelen van ADD bij zeer jonge kinderen met een verhoogde gevoeligheid hiervoor. Dissociatie is dan een geautomatiseerd proces geworden achter de afleidbaarheid, het er niet helemaal bij zijn, dagdromen, de periodieke verwarring, onrust, etc. Wat ooit een overlevingsmechanisme was, blijkt dan op latere leeftijd een regelrechte programmeerfout te zijn die je aardig beperken kan. Zoals bij ADD het geval is. Meer hierover in …
