THERAPIE
Mijn begeleiding is vooral therapeutisch: gericht op heling en verbinding. Van je verwonding (trauma): er vrede in vinden. Van de gevolgschade: je zelfwaarde hervinden. Uit je crisis: als breken uit je cocon. Ontvouwing in je Vrije Versie.
ONTVOUWEND
wat verkreukeld is
Therapie klinkt alsof ik je ergens vanaf ga helpen. Heling “the essential way” is echter anders: Zijn-gericht, niet probleemgericht.
De gedachte is, dat in datgene waar je vanaf zou willen nou juist een glimp van groei en (nu al) heel-zijn verscholen gaat. Het hoeft alleen maar uitgevouwen te worden – om zicht te geven. Zicht op de vrijere versie van jezelf die altijd al in je verborgen lag.
Het is heling vinden in je Zelf.
RUSTEN
IN ZIJN
“Het Ene is in alles, alles is in het Ene.
Als je dit beseft ben je niet langer bezorgd om je tekortkomingen.”
Hsin Hsin Ming (een oude Chinese zen-tekst)
1. Wat brengt je hier?
Wat maakt dat je op zoek gaat – en hier uit komt?
De directe aanleiding is meestal een onbestemd gevoel van benauwenis of leegte, niet je werkelijke leven en potentieel te leven.
Het kan door een acute crisis komen, als burn-out of een relatiecrisis. Het kan ook een niet meer te verdragen moe zijn van jezelf. Van je AD(H)D. Van de hunkering om ècht te kunnen voelen, ècht in contact te zijn met jezelf en een liefdevolle ander.
Trauma-triggers
Daal je dieper af in jezelf, dan raakt dat vaak diepe psychische verwondingen, opgelopen in je vroege ontwikkeling – of later.
Verwondingen (trauma’s) die gevoelige plekken in je achtergelaten hebben. Die telkens weer in je leven getriggerd worden. Dan oude pijn boven halen, die je aanzetten tot de ontwikkeling en in stelling brengen van overlevingsmechanismen. Je krom doen trekken. In de kreukels.
Gevolgschade
Die overlevingsmechanismen – van je aanpassen ten koste van jezelf, jezelf afsluiten, overmatig je best doen, jezelf op de kop geven voor het ander dat doet – maken het er niet beter op. Zij leveren ‘gevolgschade’ op aan je zelfbeeld, gevoel van eigenwaarde, levensvreugde en levenszin.
Onder water: gaten en kreukelzones
Als we pijn ervaren en niet bij machte zijn ons te weer te stellen of te vluchten, bijvoorbeeld als klein kind, dan trekken we ons psychisch terug. Trekt het deel in ons dat pijnlijk getroffen is zich terug uit het contact, uit het bewustzijn zelfs. Je zou kunnen zeggen dat er dan een leegte ontstaat.
Dit ‘gat’ is in eerste instantie gevuld met de pijnlijke, heftige emoties van de confrontatie. Vaak nog met de angst eroverheen dat het nóg een keer zou kunnen gebeuren. Later leggen we daar nog eens allerlei ‘strategisch gedrag’ overheen. Overlevingsmechanismen – neurologische kreukelzones (zoals ADHD) in ons volgend – die herhaling moeten voorkomen.
Of waarmee we hopen alsnog liefde en erkenning te krijgen. Krijgen we die, dan bevredigt dat alleen niet: het raakt ons teruggetrokken deel niet – valt in de bodemloze put van dat gat dat achtergelaten is. Het bereikt ons Zelf niet.
2. De essentie: je (Zelf) doet het zelf
Dan is er meer nodig dan coaching, red je het niet met anders leren doen of denken. Nieuwe aanpassingen en compensaties, waar in je hoofd gewoon geen plaats meer voor is
Het vraagt om heling op Zijn-niveau. Diep in jezelf in het reine komen met je pijn. Zo herstellen wat er werkelijk verloren is: de verbinding met stukjes van het Kostbare in jezelf. Die stukjes die verkreukeld zijn geraakt alsnog tot ontvouwing brengen.
Dus je proces aangaan: van zelfvervreemding naar zelfbevrijding.
Wat betekent dat?
Wat helpt om het Kostbare in ons weer tot leven te brengen is: dóór de afdekkende pijn en weerstand-triggers heen te gaan. Niet alleen met inzicht, maar vooral ook door doorvoelen, verdragen en los komen.
Essentie
Dat doen we in sessies – en volgen daarbij twee sporen. 1) langs de weg van de pijn, en later ook 2) langs de weg van directe afstemming op ons Zijn, onze Essentie. Dat wat ons proces ten diepste lijdt. Beide voeren naar het Kostbare, onze vrije versie.
Juist die spirituele dimensie maakt Zijnsoriëntatie, Zijnsgeoriënteerde therapie zo bijzonder en krachtig.
Therapie en zelfbeoefening
Een tweede aspect is zelfbeoefening: je doet het vooral zelf!
Sessies helpen je het Kostbare in jezelf bloot te leggen, maar zijn niet zaligmakend. Tussen de sessies door is het zaak regelmatig zelf richting de bereikte diepte af te dalen. Als het ware de geopende kanalen te verbreden door er dagelijks met je aandacht langs en doorheen te gaan. En te laten uitmonden in je leven.
Dat vraagt om zelfbegeleiding en -beoefening, zelfreflectie en zelfleiderschap. Vanuit een ondersteunende en liefdevolle houding naar jezelf. Want therapie, heling: dat doe je vooral ook zelf, vanuit zelfzorgzaamheid.
Meer hierover in Kracht: training en zelfzorg voor de geest.
Kortom: Zijnsgeoriënteerde therapie is gericht op herverbinding – heling – ontvouwing. Het volgt het proces van jouw drang tot zelfbevrijding, vanuit jouw spirituele wezen. Het is erop gericht het nog versluierde, in de knop verkreukelde deel van jouw Kostbaarheid in de wereld te brengen. Waarbij jouw zelfbegeleiding en zelfsturing (autonomie) in hoge mate bepalend zijn voor het succes.
De ware rijkdom van een mens is het goede dat hij verricht in de wereld. Schoonheid is eeuwigheid die naar zichzelf kijkt in de spiegel. Maar jij bent eeuwigheid en jij bent de spiegel.
3. Hoe verloopt het proces?
Om deze reis, dit alsnog ontvouwen van je Essentie in jezelf en je leven, te voleinden, spitst de begeleiding zich toe op helen als her-verbinden.
Herverbinden
Dit herverbinden vindt plaats op vijf niveaus:
- Met je lichaam en emoties – waar veel mensen (juist ook in burn-out en met ADHD) tamelijk van losgekoppeld, gedissocieerd kunnen zijn;
- Met je zelf (zelfbewustzijn) en je spirituele wezen (‘boeddha-natuur’, ‘Essentie’); en vervolgens –
- Met de ander – intimiteit, bij jezelf zijn terwijl je dicht(er) bij de ander bent/komt; en
- Met de wereld: zelfactualisatie en -leiderschap).
Waarbij het één voortbouwt op het voorgaande. Toch is therapie geen planmatig proces. Het is persoonlijk, uniek, niet te plannen. Alleen te stimuleren en te volgen. Het wordt geleid van binnenuit.
Queeste
Wel onderscheid ik een aantal fasen (of beter: sporen) in dit helingsproces, die ik zowel voor burn-out als voor AD(H)D begeleiding heb uitgewerkt. Samen maken zij wat ik nu jouw Queeste van Heling noem. Met jou als held(in). Lees er meer over in:
4. Wat zetten we daarvoor in?
Vanuit deze visie en benadering gaan we samen het proces aan. Naast therapeutische werkwijzen doen we daarbij een beroep op drie aspecten van jou als cliënt en mij als begeleider:
- Coaching: ons vermogen onszelf en de ander te begeleiden, aan te moedigen en richting te geven in het proces van herverbinding, (en loslaten!), juist waar het lastig, pijnlijk is;
- Verbeelding: het vermogen, juist van ons beelddenkers en creatievelingen, om via zelfexpressie en visualisatie het nog ondenkbare en onzegbare in kaart en naar buiten te brengen;
- Intuïtie: het vermogen om onze innerlijke wijsheid en helder weten aan te spreken, en tegelijk dit te zuiveren van wat dat weten, ons proces, juist in de weg kan staan.
Meer over “Hoe begeleid ik je” lees je op de betreffende pagina’s, met De Queeste van Heling als kader.
